Mężczyzna jest bytem, który zawsze chce. Chce więcej, lepiej, silniej. I jest tak zbudowany, że nie zna granic możliwości. Jest niewyczerpaną studnią marzeń i ambicji.
Mężczyzna ma w głowie specyficzną pustkę. Niezależnie od tego, co robi, może zawsze zrobić coś jeszcze. Nawet nie zauważy, że robi dwie rzeczy naraz. Kobieta tego nie rozumie, bo ma w głowie szereg szuflad i jest w stanie otworzyć tylko jedną na raz.
Konia cieszy owies, krowę koniczyna, starego pieniądze, młodego dziewczyna.
Prawdziwy mężczyzna niczego nie musi kobiecie udowadniać, wystarczy, że jest blisko, a wtedy kobieta ma już wszystko.
Ile gwiazd na niebie, ile dziur w przetaku, tyle jest obłudy w każdziutkim chłopaku.
Bohaterem jest mężczyzna, który wie, że świat nie jest dany raz na zawsze i że od niego zależy, w jakim świecie będą żyli jego potomkowie.
Podczas, gdy ignorujesz ją, ktoś inny poświęca jej uwagę. Podczas, gdy dajesz jej kolejne powody do zmartwień, ktoś inny ją słucha. Podczas, gdy Ty jesteś zbyt zajęty, ktoś inny ma dla niej czas. Podczas, gdy Ty doprowadzasz ją do płaczu, ktoś inny sprawia, że się uśmiecha. Podczas, gdy Ty nie jesteś pewien, czy jeszcze ją chcesz, ktoś inny jest już tego pewien. Nie myśl, że raz zdobyta będzie Twoja na zawsze.
Żywot mężczyzny to walka, trud. Jeżeli mu wszelkie trudy odbierzesz, odbierzesz mu i całą wartość życia. Dopóty człowiek jest zdrowy i sił mu nie brak, tyleż mu jest potrzeby w trudach żyć, jak powietrza.
Kocham mężczyzn nie dlatego, że są mężczyznami, lecz dlatego, że nie są kobietami.
Zdrowa baba, chorego chłopa przeskoczy.
