Męski punkt widzenia

 Mężczyźni zawsze chcą być pierwszą miłością kobiety. To ich naiwna próżność. Kobiety mają bardziej subtelną instynktualną inteligencję - wolą być ostatnią miłością mężczyzny.

 To era, w której mężczyzna nie powie, że przeprasza, że tęskni, że popełnił błąd. To era, w której mężczyzna wzdycha, wzrusza ramionami i mówi "trudno".

 Dwudziestolatek kocha niekiedy jak szaleniec, ale czterdziestolatek kocha jak głupiec.

 Prawdziwy mężczyzna niczego nie musi kobiecie udowadniać, wystarczy, że jest blisko, a wtedy kobieta ma już wszystko.

 Mężczyzna zawsze jest silny, ale prawdziwą siłę pokazuje wtedy, gdy może być delikatny.

 Prawdziwy mężczyzna to ten, który potrafi podnieść kobiety na duchu, gdy rzeczywistość zepchnęła ją na kolana. To ten, kto własnym cierpieniem uczy się współczuć innym. To ten, kto, mimo własnych słabości, zawsze staje, choćby chorowity, przy słabych i bezbronnych.

 Starcy wierzą we wszystko; mężczyźni podają wszystko w wątpliwość; młodzi wiedzą wszystko.

 Mężczyzna, który uważa kobietę za ucieleśnienie boskości, powie to jej w osobliwy sposób, już w samym zachowaniu i czynach, nawet kiedy milczy.

 Mając 40 lat stwierdza, że trzeba mu kogoś, kto wskaże drogę, pochwali go albo zgani: ojca. Autorytetu, nie władzy.

 Mężczyzna powinien być silny, ale nie tylko fizycznie. Moc prawdziwego mężczyzny leży w umiejętności pokonywania swoich słabości, wierności ideałom i odwadze, by przeciwstawić się niesprawiedliwości.