Miłość według Jana Pawła II

 Wody wielkie nie zdołają ugasić miłości, nie zatopią jej rzeki. Jeśliby kto oddał za miłość całe bogactwo swego domu, pogardzą nim tylko.

 Los musi połączyć pewnych ludzi,
by mogli się w sobie odnaleźć i
wspierać, kiedy będzie trzeba.

 Każdy, kto potrafi współczuć i umie zrozumieć drugiego człowieka, może go obdarzyć hojniej niż pieniędzmi.

 W promieniach miłości widziałam wszystko takie jakim jest w rzeczywistości.

 Zdecydowałam się być matką. Wybrałam miłość, nie oczekując niczego w zamian. Postanowiłam być silną i walczyć o to, abyś był szczęśliwy. Postanowiłam cierpieć z Tobą, kiedy zachorujesz, ale przede wszystkim postanowiłam być szczęśliwą, ponieważ nie ma większego szczęścia niż bycie matką. (Miłość jest najważniejsza)

 Miłość to nie jest coś, co możemy otrzymać, to jest zbiór dotkliwych odczuć. To jest więcej niż uczucie, jest to stan ducha, z powodu którego jesteśmy w stanie kochać to, co jest nieskończone.

 Miłość nie polega na tym, że patrzy się na siebie nawzajem, ale że patrzy się wspólnie w tym samym kierunku.

 Miłość to jest wtedy, gdy zadzwonił któryś z kumpli:
-Siemasz, masz czas na browar? -Nie, robię Marcie budyń.

 - I to Cię gnębi? Że twoim zdaniem za mało się znamy?
- Nie - odrzekła. - Gnębi mnie to, że nie mam pewności, czy kiedykolwiek się dobrze poznamy.

 Miłość nie polega na wzajemnym wpatrywaniu się w siebie, ale wspólnym patrzeniu w tym samym kierunku. -Antoine de Saint-Exupery