Każdy musi to mieć. Coś takiego, o czym mógłby myśleć, odwoływać się do tego, gdy trzeba się do czegoś odwołać, gdy trzeba się do czegoś przymierzyć albo zaczerpnąć skądś sił, kiedy własne nie wystarczają. Trzeba mieć coś takiego, nosić w zanadrzu, dmuchać na to i chuchać, jak na największy skarb. Bo to jest największy skarb, tyle, że go nie widać i nikt o nim nie wie.
Sukces nie jest ostateczny, porażka nie jest fatalna: to odwaga, by kontynuować, jest tym, co się liczy.
Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.
Najważniejsze jest to, aby zbyt łatwo się nie poddawać i dążyć do zaplanowanego przez siebie celu.
Dziś możesz mieć bardzo zły dzień, ale jutro może przyjść najpiękniejszy dzień w Twoim życiu. Musisz tylko do niego dotrwać.
Nie bój się porażki. To jest droga do sukcesu. Każdy porażka pokazuje nam coś, czego powinniśmy nauczyć się unikać. Nie zatrzymuj się, idź naprzód.
Żadna moc na świecie
nie jest w stanie powstrzymać
połączonych sił mięśni, instynktu
i woli od dotarcia do wyznaczonego celu.
Nie jesteśmy tym, co znamy, lecz tym, co jesteśmy w stanie nauczyć się. Nasze możliwości są ograniczone tylko wytrwałością i determinacją. Siła woli jest mocniejsza niż jakakolwiek przeszkoda.
Jedyną drogą rozwoju jest ciągłe
podnoszenie poprzeczki, jedyną
miarą sukcesu jest wysiłek jaki
włożyliśmy, aby go osiągnąć.
Musisz być gotów zrobić te rzeczy, których inni nie chcą robić, aby mieć te rzeczy, które inni nie będą mieć.
Da się uciec od porażki. Ale musisz zrozumieć, że idziesz w jej stronę. Posłuchasz jej historii. Sprawdzisz, co oznacza. Bolesna prawda jest taka, że bez porażek nie ma sukcesu. Porażka jest tylko elementem sukcesu, który niewielu chce podjąć.
