Odważ się żyć. Życie to nie czekanie, aż burza przeminie, to nauczenie się, jak tańczyć w deszczu.
Życie nauczyło mnie jednego: Zawsze trzeba szukać pozytywnych stron tego, co nas spotyka, pamiętając przy tym, że wszystko dzieje się po coś i nic nie dzieje się bez przyczyny.
Pamiętaj o tym, że zawsze sam jesteś za sterem swojego życia. Nie pozwól, aby ktokolwiek, nawet najbliższa osoba, zabrała Ci ten ster. Zaakceptuj siebie, być może masz wady, ale one tylko czynią Cię wyjątkowym.
Odłożenie czegoś na później to największa strata czasu, zawsze znajdzie się powód do odroczenia. Czasu nie można odzyskać, trudno go zatrzymać, zbyt łatwo go marnować. Warto więc zdać sobie sprawę, że teraz jest najlepsza chwila do działania.
Pamiętaj, że aby osiągnąć sukces, nie tylko trzeba być dobrym w tym, co się robi. Trzeba także pokochać to, co się robi.
Życie skopało mnie wiele razy, ale za każdym razem dałam radę się podnieść. Więc podniosę się i tym razem.
Nie pozwól, aby przeszłość dyktowała ci, kim jesteś, ale pozwól, aby była częścią tego, kim się staniesz.
Nie jest ważne jak mocno uderzasz. Ważne jest jak mocne są uderzenia, które jesteś w stanie znieść, i jak potrafisz iść dalej. Ile potrafisz znieść, a mimo to iść do przodu. Tego się nazywa zwycięzcą.
Gdy dostaniesz porządnego kopa od losu masz dwa wyjścia: możesz usiąść i użalać się nad sobą, albo ruszyć do przodu wykorzystując siłę rozpędu.
Każdy kiedyś przegrywa, lecz
i z porażki można wiele wynieść.
