Nadzieja to jak droga w kraju. W miejscu, gdzie nie było drogi, zwykle nawet nie ma śladu jej istnienia. Ale jak zdecydujesz się iść dalej, to istnieje.
Nie tracąc nadziei w każdych okolicznościach, pamiętajcie, że np. drzewo, które wyrasta powoli, rośnie do wielkiego rozmiaru i żyje długo.
"Nadzieja to wytrwała wierność, że choć dziś jest ciężko, jutro będzie lepiej. To jest bardziej niż marzenie, to wiara, która przekształca marzenia w rzeczywistość."
Nadzieja jest jak słońce, które jak płonąca lampa narzuca swoje cienie za nas. Kiedy stajemy twarzą w twarz ze słońcem, cienie pada na wszystko, co nas mija.
Nadzieja to taki promień słońca, który wpada przez najmniejszą szparę, oświetla wszystko dookoła i nigdy się nie poddaje. Twierdzi, że wszystko jest możliwe, i że miliony niemożliwości czekają na nas, gdy tylko otworzymy nasze serca na nie.
Nadzieja to ten mały promyczek światła, który mimo ciemności zawsze zdoła się przebić, przypominając nam, że słońce nadal jest po drugiej stronie. Bez względu na to, jak daleka wydaje się droga, zawsze istnieje kolejny krok do przodu. To nie jest kwestia oczekiwania na lepsze jutro, ale wiedzenia, że lepsze jutro jest możliwe.
Wiatr, jak nadzieja, potrafi zwiewać w przeciwnych kierunkach, a deszcz padać może bezustannie, zasypiając naszą tęsknotę. I tylko złudzenie, że gdzieś tam za tączywą zasłoną deszczu, coś czeka na nas. Coś, co daje nadzieję. Ale z druga strona bez tej nadziei, żyć nie warto.
Nadzieja w cierpieniu jest jak płomień świecy w ciemnościach - choć mała, potrafi rozświetlić obszary pełne mroku i niewiadomych. Dlatego pamiętaj, niezależnie od tego, jak ciężkie wydają się twoje przeciwności, zawsze istnieje punkt światła, do którego możesz dążyć.
Czy nie widzisz, że lepiej zaznawać smutki z nadzieją, niż radości bez nadziei? Tak jak z nadzieje bardziej tęsknie człowiek za szczęściem, którego nie posiada, tak też wiąże się więcej smutku z powodzeniem, którego niewiele to pomaga
Nadzieja to taki stan duszy, który sprawia, że niewidzialne staje się widoczne, a niewyobrażalne staje się rzeczywistością. To lina rzucana nam przez Boga, kiedy jesteśmy na skraju przepaści.
