Bez uporu nie ma możliwości kontynuacji, bez uporu nie ma kreatywnego myślenia.
Nie jest ważne, jak wolno idziesz, póki nie zatrzymujesz się.
Nie jesteśmy tym, kim chcielibyśmy być. Jesteśmy tym, czego najbardziej się boimy. Jesteśmy też tym, co ukrywamy przed innymi, a co dla nas samych jest najgroźniejsze. Jesteśmy naszymi strachami...
Kiedy spotykasz człowieka, który jest ci obcy, pamiętaj, że on jest częścią twojego życia. Każda osoba, którą spotkasz na swojej drodze, wniesie coś do twojego życia i zostawi w nim cząstkę siebie. Pamiętaj, aby z szacunkiem podchodzić do każdego człowieka, ponieważ każdy z nas jest wyjątkowy i ma swoją wartość.
Żyć nie umierać to niesie pohorbowanie nad nami, jak źle jest pojęte i jak zdrożone do ciała.
Dwie rzeczy napełniają umysł zdumienia i podziwu: niebo gwiaździste nade mną i moralny zakon we mnie.
Wielka sztuka nie tkwi w byciu w stanie, ale w umiejętności wyboru. W przyjmowaniu nie tego, co się ma, ale tego, czego się pragnie.
Są dwie kategorie ludzi: tych, którzy idą do przodu i osiągają coś, oraz tych, którzy chodzą w koło i pytają, kto jest winien.
Nikomu w życiu nie wychodzi wszystko. Każda osoba, którą spotykasz, walczy z jakąś bitwą, o której nic nie wiesz. Bądź zawsze dobry. Bądź zawsze łaskawy.
Nie można wprowadzić nikogo w stan szczęścia, jeżeli ten ktoś, choćby w najmniejszym stopniu, nie zaznał jego osobiście. Wszak i szczęścia nie można dać, jak ręką. To musi wytrysnąć spoza wszystkiego, z nas samych.
