Łatwo jest wstydzić się zastanawiać nad sobą, wydaje się, że powinniśmy to robić tylko w samotności. Ale jest coś mocnego w rozmawianiu z innymi ludźmi: rozmawianie pomoże nam dostrzec, co naprawdę czujemy, pomoże nam zobaczyć, jak myślimy.
Jest tylko jeden sposób, aby otrzymać od innych szacunek: nie próbować być kimś innym. Bądź sobą i nie pozwól nikomu się na to zaprzeczyć.
Nie jesteśmy na tyle mądrzy, żeby przewidzieć wszystko, ani na tyle młodzi, żeby zapomnieć o wszystkim. Jesteśmy towarzyszami podróży, nikt z nas nie jest lepszy od drugiego. Każdego z nas obciąża przeszłość, zniechęca przyszłość i ogranicza teraźniejszość.
Nie ma bardziej zagubionej rzeczy na świecie, niż serce człowieka. W szarości dnia potrafi porzucić wszystko, co kiedykolwiek kochało i żyło, zostawiając w tyle tylko cień tego, kim kiedyś było.
Na tym świecie jest dużo więcej dobrych ludzi niż złych. Niestety, dobry człowiek, by wystąpić do przodu, musi być lepszy od innych, a zły będzie widoczny, choćby nie był gorszy.
Nie jest ważne, jak wolno idziesz, póki nie zatrzymujesz się.
Nie liczą się ludzie, którzy są z nami tylko w dobrych chwilach, ale ci którzy są z nami, gdy jest nam naprawdę źle. To prawdziwi przyjaciele. To najcenniejsze osoby w naszym życiu.
Człowiek, który traci godność, nawet gdyby posiadł wszelkie inne dobra, jest biedny. Ale człowiek ubogi, który posiada godność, jest bogaty.
Człowiek, który nie przeżył najmniejszego szkopułu, nawet widząc barierę, stoi na miejscu. Nie robi kroku naprzód, tylko kręci się w kółko jak kot wokół gorącej kaszki.
Możemy mieć wszystko, czego pragniemy na świecie, jeśli tylko pomożemy innym ludziom dostać to, czego oni pragną.
