Praca daje człowiekowi nie tylko chleb, ale też godność, poczucie wartości, możliwość realizacji. Bez pracy człowiek jest jak ptak bez skrzydeł.
Praca to nie tylko obowiązek, ale także przywilej. To okazja do poznawania, doświadczania sukcesów i nauki. To szansa na odkrywanie swojego potencjału, możliwość rozwoju. Praca to moment, kiedy możemy sprawdzić kondycję naszego charakteru, naszą cierpliwość i zdolność do radzenia sobie z trudnościami.
Praca to miłość uczyniona widoczną. A jeśli nie możesz pracować z miłością, lecz tylko z niechęcią, lepiej byłoby, gdybyś opuścił swoją pracę i usiadł u bram świątyni i prosił o jałmużnę od tych, którzy pracują z radością.
Praca może zająć całe twoje życie, jeśli pozwolisz. Pamiętaj, że istnieje coś takiego jak równowaga. Znajdź swoje szczęście we wszystkim, co robisz.
Pracy nie da się ukochać. Można ją tylko dobrze robić. A żeby ją dobrze robić, trzeba ją zrozumieć.
Praca jest największą satysfakcją człowieka, źródłem jego dumy, miarą jego człowieczeństwa. Pojedynczy człowiek może stworzyć coś wielkiego i pięknego tylko dzięki ciężkiej, wytrwałej pracy.
Praca to nie tylko środek do zarobku. To tworzenie, pisanie swojej historii, budowanie relacji, rozwijanie pasji, realizowanie celów, zmienianie świata na lepsze. Dzięki pracy człowiek staje się pełniejszą wersją siebie.
Bez muzyki życie byłoby błędem. Każda sztuka, każda filozofia ma na celu zbawić od pracy, tzn. od bezzmyslności, od niewoli.
Praca nie jest czymś, co odwraca nas od życia. Praca jest integralną częścią życia, medium, przez które wyrażamy nasze talenty i realizujemy nasze ambicje. Praca powinna traktować nas jak partnerzy, nie jako maszyny.
Praca jest najskuteczniejszym lekarstwem dla wszystkich duchowych cierpień. Jak najintensywniejsze zanurzenie w nią jest jedynym środkiem na rzeczywiste troski i smutki
