Praca daje człowiekowi nie tylko środki do życia, ale i odwagę, poczucie godności. Większość dużych rzeczy osiągniętych przez ludzi to wynik ciężkiej pracy.
Nie ma na świecie pracy tak ciężkiej i przykrej jak praca łatwa, której nie lubimy. Nie ma na świecie pracy tak lekkiej i uroczej jak praca trudna, za którą się kochamy.
Nie o to chodzi, aby pracować jak najwięcej. Chodzi o to, żeby produkować jak najwięcej. W naszym społeczeństwie coraz częściej zapominamy o tej różnicy. A to jest różnica fundamentalna.
Wybierz pracę, którą kochasz, a nie przepracujesz ani jednego dnia w życiu. Zamiast traktować ją jako konieczność, traktuj ją jako przyjemność i satysfakcję.
Praca to fundament całego życia społecznego. Bez niej nie ma nauki, sztuki, religii, polityki, społeczeństwa, mężczyzn, kobiet, ludzi.
Sukces to nie jest klucz do szczęścia. Szczęśliwość to klucz do sukcesu. Jeżeli kochasz to, co robisz, odniesiesz sukces.
Praca, która nie przynosi zadośćuczynienia, jest niewolnictwem, najgorszym rodzajem niewolnictwa. Przyjemności trzeba szukać tam, gdzie wykonuje się swój obowiązek, a nie poza nim.
Geniusz to jeden procent inspiracji i dziewięćdziesiąt dziewięć procent potu.
Praca daje człowiekowi nie tylko możliwość utrzymania, ale też poczucie wartości, sensu życia. Bez pracy człowiek traci swoją godność, staje się zależny, bezradny.
Praca uczciwie wykonana daje człowiekowi wewnętrzną satysfakcję, że przyczynił się do dobra społecznego. To nie tylko obowiązek, ale i przywilej.
