Dzień potracony na lenistwo nie zawsze jest stracony, dzień potracony na pracę zawsze jest dniem odbitym od życia.
Praca, której się oddajemy, musi być pasją, a nie przymusem. Tylko wtedy, gdy działamy z miłością, z głębokim przekonaniem i zaangażowaniem, osiągamy prawdziwy sukces.
Każdy, kogo kochasz, zasługuje, by przynajmniej raz w tygodniu jedliśmy kolację przy świecach, niezależnie od tego, czy masz rodzinę, czy nie. Nie pracuj tak dużo, że zapominasz o tym, co jest ważne.
Pracuj na coś, co naprawdę cię kręci – inaczej, będziesz musiał zmuszać się do pracy. A to jest najgorsza forma pracy, jaka tylko istnieje.
Praca nie jest urzędem, który byłby konieczny, aby można go było znieść, ani zyskiem, na który można patrzeć z pogardą. Praca jest sensem człowieka, jest jego godnością, doskonałością, radością i owocem.
Praca powinna być w życiu czymś więcej, niż tylko środkiem do życia. Powinna być powołaniem. Jeżeli ktoś pracuje tylko dla pieniędzy, nigdy ich nie zarobi, ale jeśli kocha to, co robi, a pieniądze są tylko efektem ubocznym, to można dojść do prawdziwego sukcesu.
Praca jest największym dobrodziejstwem, co jest na świecie, jest czymś w rodzaju zdrowia ducha, zabezpiecza nas przed nudą, złą myślą, jest to najpiękniejsze zająć dla człowieka.
Nie próbuj być człowiekiem sukcesu, lecz człowiekiem wartości. Praca nie jest rzeczą najważniejszą w życiu. Masz prawo do działania, ale nigdy nie do rezultatów Twojego działania.
Praca nie tylko nie jest hańbą, ale i wielką cześcią; największą po cnotach. Cnota to jest cel, praca to jest środek do niego.
Znajdź pracę, którą kochasz, a nigdy więcej nie będziesz musiał pracować.
