Praca, która cieszy, to zasługa szczęścia. Ale praca, która daje satysfakcję, to zasługa umiejętności.
Praca to najbezpieczniejsze środek uspokajający. Wywołuje zadowolenie, poczucie własnej wartości, zajmuje myśli. Przyjemność to przyjemność, ale tylko praca daje radość życia.
Praca to milion konkretnych spraw, które trzeba załatwić, a nie teoria ogólnych idei. Praca to nie było biurokracyjne, ale preventura robotnicza, w której każdy odpowiedzialny pracownik musi znać problemy, z którymi spotyka się codziennie.
Praca bez refleksji, samokrytyki, ciągłego sprawdzania efektów i poprawiania błędów to nie praca, ale zabijanie czasu, a czas to życie, więc jest to rodzaj samobójstwa.
Praca nie tylko nie jest hańbą, ale i wielką cześcią; największą po cnotach. Cnota to jest cel, praca to jest środek do niego.
Praca jest największym życiowym szczęściem, bo z żadnej innej rzeczy na ziemi człowiek nie gromadzi sił jak z wysiłku, który go rozwija.
Nigdy nie przestawaj pracować nad sobą. Praca nad sobą to najważniejsza praca, którą możesz robić. Nie zaniedbuj tej pracy.
Pracuj, jakbyś żył wiecznie. Żyj, jakbyś umierał jutro. Praca sama w sobie jest nagrodą. Nawet najmniejsza praca jest krokiem do wielkich rzeczy. Każda praca jest samą sobą wzniosłością.
Praca daje człowiekowi nie tylko środki do życia, ale i odwagę, poczucie godności. Większość dużych rzeczy osiągniętych przez ludzi to wynik ciężkiej pracy.
Praca, którą pokochasz, daje ci wolność i spełnienie, której nie da ci żadna ilość pieniędzy. Prawdziwa pasja to nie tylko to, co kochasz, ale także to, gdzie możesz przynieść najwięcej wartości.
