Cytat o prawdzie od Dostojewskiego
Czasem prawda jest tak ciężka, że nawet ludzie o silnym charakterze nie są w stanie jej udźwignąć.
Refleksja Fiodora Dostojewskiego na temat ciężaru prawdy i wyzwań, jakie stawia ona nawet najmocniejszym ludziom.
Żyjemy w epoce, którą charakteryzuje powszechność informacji i absolutne niewiedzenie prawdy.
Jeszcze nigdy nie spotkałem człowieka, którego interesuje prawda. Wszystkich interesuje tylko potwierdzenie ich prawd.
Człowiek, który zna prawdę i nie mówi jej, jest tchórzem. Człowiek, który nie zna prawdy i mówi, że ją zna, jest kłamcą. Zasługuje na szacunek tylko ten, kto zna prawdę i mówi ją.
Tak niewiele minęło,
Odkąd byłem dzieckiem.
Tak wiele minęło
Odkąd zrozumiałem,
Że już nim nie jestem...
Prawda jest jak lew. Nie musisz bronić lwa. Wypuść go, a obroni się sam.
Nie ma osoby, która by nie poniosła porażki, nie ma osoby, która by nie potrzebowała pomocy i która by sobie radziła sama. Tak naprawdę, to jest prawda o ludzkiej egzystencji.
Prawda jest jak rzeka: zawsze znajduje swój bieg. Bez względu na to, jak wiele kamieni napotka w swojej drodze, zawsze omija je lub przebija przez nie, by pójść dalej w swoim biegu. Prawda jest niezmienna i wieczna, nieważne, jak długo zasłaniana jest kłamstwem.
Prawda jest jak słońce. Możesz schować je na jakiś czas, ale nie zagine. Prawda zawsze wyjdzie na jaw.
Prawda jest tylko jedna. To co na nią nie wskazuje - choćby miało tysiąc świadectw - jest fałszem.
Ludzie najczęściej są tym, czego najmniej się po nich spodziewasz. Przede wszystkim są sobą, ale nie każdy ma na tyle odwagi, żeby to pokazać. A prawda o tym jacy naprawdę jesteśmy, zawsze wychodzi na jaw. Jeżeli nie dla innych, to przynajmniej dla nas samych.