Prawda jest jak lew. Nie musisz jej bronić. Wpuść ją na wolność, a obroni się sama.
Trzeba dążyć do prawdy, niezależnie od tego, czy ona jest dla nas korzystna czy nie, i niezależnie od tego, czy ona odpowiada naszym uprzednim przekonaniom czy nie.
Ale zawsze wierzymy w to, w co chcemy wierzyć, prawda?
Twój obowiązek jest mówić jak masz co powiedzieć, a nie gdy masz coś do powiedzenia. To jest prawdziwe, nieodłączne znaczenie prawdy.
Podróżować po świecie w poszukiwaniu prawdy.
Kiedy ktoś ustami wypowiada kłamstwa, często prawdę mówi oczami.
Prawda jest jak owoce: trzeba czekać, aż dojrzeje, bo jeśli chcesz przyśpieszyć proces dojrzewania, zgnije ci w ręku.
Dłonie są krajobrazem serca.
Prawda jest jak poezja. I większość ludzi nienawidzi poezji.
Cóż za cud, ten nasz umysł; tak bezkresny, tak nieskończony, pełen nieograniczonych możliwości! Dlaczego więc wpadamy w tę pułapkę ograniczeń? Dlaczego decydujemy, że jest tylko jedno prawidłowe rozwiązanie, jedna prawda?
