Prawda według Mickiewicza
Czymże jest prawda? Dla mądrych jest to największy z darów, dla głupców jest to ciężar nie do uniesienia.
Adam Mickiewicz mówi o prawdzie jako o wielkim darze dla mądrych, ale ciężarze dla głupców.
Prawda jest jak szarańcza, najpierw skacze tu, potem tam, a kiedy myślisz, że ją masz, skacze gdzie indziej, tracisz ją z oczu.
Kiedy ktoś ustami wypowiada kłamstwa, często prawdę mówi oczami.
Największą pokusą naszych czasów jest pokusa, żeby wierzyć, że to, co jest nieprawdziwe, jest prawdziwe, że to, co jest złe, jest dobre. To jest największa pokusa naszych czasów, to jest największa tragedia ludzkiego życia.
Prawda nie jest zależna od naszych odczuć, niezależnie od tego, czy nam się podoba, czy nie. Prawda jest faktem, który nie zmienia się w zależności od stanu naszych emocji.
Prawda jest jak lew; nie trzeba jej bronić. Puśćcie ją wolno; potrafi się bronić sama.
Prawda nie kształtuje ludzi ale ludzie kształtują prawdę.
Istnieją rzeczy, które wiemy, że są prawdziwe. Istnieją rzeczy, które wiemy, że są fałszywe. Istnieją rzeczy, które są prawdziwe, a my nie wiemy, że są prawdziwe.
Jeśli masz wątpliwości – mów prawdę.
Prawda jest jak sztuka - nie jest rzeczą, którą człowiek po prostu zrozumie, ale doświadczeniem, które go zmienia. Nie jest ani statyczna, ani obiektywna. Jest zmienną energią, która tworzy naszą rzeczywistość, zawsze dostosowującą się do naszej percepcji i naszych uczuć.
Tylko jedno jest straszniejsze od prawdy: to, co nie jest prawdą, a wydaje się prawdą przez długi czas. Nic tak nie zatruwa serca, jak zdrada prawdy, jak jej pozor.