Prawda jest jak słońce, może oślepić nawet najostrożniejszego mężczyznę, lecz nigdy nie ginie w ciemnościach, nawet gdy jest ukryta.
Prawda jest jak sztuka: nie da się objąć jej monolitycznym spojrzeniem, ani prześledzić jednoznacznie od A do Z. Potrzeba jest ciągłego uznawania jej wielorakich przejawów i podchodzenia do nich z różnych perspektyw.
Nie ma na świecie takiej biedy, jak brak prawdy. Nie ma takiego cierpienia, któreby nie niweczyła. Z prawdą wszystko jest moc. Wszędzie, w każdym wypadku. Bez prawdy wszystko jest nicością.
Rzecz w tym, że prawdziwy pesymista nie jest zaskoczony niczym, co jest najgorsze. Nawet kiedy spotyka się z dobrem, zawsze wie, że to tylko moment, na dłuższą metę nie ma nic do stracenia.
Prawda jest jak sztuka. Nie jest to rzecz, którą można zdobyć i trzymać, ale zawsze jest to, co widzisz, kiedy spojrzysz na świat.
Czerpać z samego siebie. Gdy serce jest pełne, wystarczy mu podać pióro, a pisze samo. Prawda jest tylko wtedy, gdy wydobywa się z nas samych, a nie z cudzych ust - czy nie czujesz tego?
Bo prawda jest taka, że najlepiej się do nikogo i
do niczego zbytnio nie przywiązywać.
Wierzę w tę prawdę, rozumiem i czuję, że lepiej kochać i stracić, niż nie kochać w ogóle.
Nie warto walczyć o kogoś, kto nie walczy o ciebie, mamy do wyboru walczyć na daremnie i fałszywie lub poddać sie prawdziwie
Najtrudniejszą rzeczą w życiu jest poznawać siebie. Odkrywanie siebie. To podróż, na której odkrywamy prawdę. Prawdę o naszym istnieniu, naszym doświadczeniu, naszym celu. Prawda jest jak słońce. Możesz się ukryć na chwilę, ale nie zniknie.
