Kłamstwo ma wiele imion. To jest skomplikowane. Prawda jest prosta. Prawda jest bezlitosna. Nie zawsze jest wygodna. Ale jest to jedyna rzecz, na której można polegać.
Nie ma nic piękniejszego, jak prawda, którą pojmujemy, zanim ją zrozumiemy. Głęboko w sercu czujemy jej prawdziwość, zanim umysł ma szansę sformułować myśl, która ją potwierdzi.
Musimy szukać prawdy, szukać jej wszędzie; w nas samych i w innych. Szukać jej zawsze, nawet jeżeli to byłoby dla nas niekorzystne.
Prawda jest trudna do zidentyfikowania, ale łatwo ją rozpoznać, gdy się z nią spotykasz. Jak choćby rozpoznajesz twarz, której nie widziałeś przez wiele lat, instynktownie wiesz, że to ona.
Ciebie nienawidzę najmniej.
Prawda jest jak owoce: trzeba czekać, aż dojrzeje, bo jeśli chcesz przyśpieszyć proces dojrzewania, zgnije ci w ręku.
Prawda jest bardzo bezpieczna, ludzie zaś tak mało uważni, że można jej używać prawie wszędzie.
Prawda jest jak tlen. Możemy ją zatruwać, ale nigdy nie zdołamy jej całkowicie zniszczyć. I pomimo wszystko, niezależnie od tego, ile będzie jej jeszcze w powietrzu, stara się ona przedostać do naszych płuc, do naszego serca, nawet jeśli przez moment pomyślimy, że umiemy jej unikać.
Prawda jest jak rzeźba: wymaga patrzenia z różnych perspektyw, by ujrzeć jej całość. Nie badaj jej jedynie jednym spojrzeniem, spróbuj uchwycić jej wszelkie odcienie.
Prawda jest jedna, nie ma prawd dla poszczególnych ludzi czy grup społecznych.
