Stary przyjaciel jak drugi ojciec.

 Przyjaźń nie jest czymś co otrzymujesz. Przyjaźń to coś, co rośnie. Najpierw jest mała, jak nasionko. Potem rośnie, aż staje się wielkim, pięknym kwiatem.

 Przyjaźń nie polega na tym, by patrzeć na siebie nawzajem, lecz na to, by patrzeć razem w tym samym kierunku.

 Rzadko kiedy można spotkać prawdziwych przyjaciół, ale „Rzadko kiedy można spotkać prawdziwych przyjaciół, ale kiedy już ich znajdziemy, stają się naszą drugą rodziną”.

 Prawdziwa przyjaźń nie polega na tym, by być nieodłącznym, ale na tym, by móc się dzielić i nic nie tracić.

 Powiedz mi, kto są twoi przyjaciele,a powiem ci, kim jesteś.Od tej zasady historia zna jeden wyjątek:Judasz, którego znajomościom nic nie można zarzucić.

 - A co mogę powiedzieć ?
Przyszłość jest...
sama nie wiem, jaka jest przyszłość.
To czysta kartka papieru, na której rysujemy kreski,
ale czasami osuwa nam się ręka i kreski nie wychodzą tak, jakbyśmy chcieli...

 Każdy z nas potrzebuje podtrzymującej psychoterapii, jaką jest przyjaźń.

 Religia Chrystusa żąda podwalin społecznych: pokoju i międzynarodowej przyjaźni.

 Autorzy książek na temat sukcesu jak echolalia powtarzają, że to praca, determinacja i pozytywne myślenie prowadzą do powodzenia. Nikt nie wspomina o logice, że skoro pierwszy krok do sukcesu to zdrowie, to zdrowie to także przyjaźń.

 Przyjaźń, podobnie jak jedność, zaczyna się od siebie. Jeśli nie jesteś w stanie życzliwości dla siebie, nie będziesz potrafił jej okazać innym. Przyjaźń zaczyna się od samodoskonalenia, od zrozumienia siebie, od akceptacji siebie. A potem jesteś w stanie otworzyć się na innych, przyjąć ich takimi, jakimi są, pokazać im życzliwość, która jest prawdziwa, a nie zależy od tego, co zyskasz w zamian.