Wszystkie wielkości świata nie są warte tyle, co dobra przyjaźń.
Przyjaźń to jedna z najpiękniejszych cnót człowieka. To ona dodaje skrzydeł, pomaga się podnieść po upadku, zawsze służy pomocą i dobrym słowem. Przyjaźń to coś więcej niż znajomość, to więź serc.
Tak, stary przyjacielu, choruje pan na organizacyjne niedołęstwo i niemoc.
Wielu z moich przyjaciół stało się moimi wrogami,wielu nieprzyjaciół zaprzyjaźniło się ze mną,ale obojętni pozostali mi wierni.
Potrzeba wielu lat, by odnaleźć
przyjaciela, wystarczy chwila, by go stracić.
Przyjaźń to jedna dusza zamieszkująca dwa ciała, to jedno serce zamieszkujące dwa serca.
Silny przyjaciel będzie też silnym wrogiem.
"Przyjaciel
To słowo mi odległe
Nie ma już kogoś takiego w moim życiu
Wszyscy mnie zostawili
Teraz płacze
Lecz wiem
Wiem ze nie mogę płakać
Trzeba być silnym
W tym świecie
Nienawiści
Zła
Bólu
Trzeba znosić to czym obarcza nas życie
Jednak to życie jest bardzo brutalne
Strasznie rani
Sprawia wiele bólu
I cierpienia
Nie miejmy żalu do życia
Bo sami kierujemy tym życiem
A także sami wybieramy przyjaciół
I własnie osoba którą sami wybraliśmy nas zraniła"
Przyjaźń to nie tylko wspólne chwile, ale także wspólna odległość. To zdolność do cierpienia, do przebaczenia, do milczenia, do rozumienia. To dłoń, która zawsze jest gotowa do pomocy. To usta, które zawsze znajdują czas na uśmiech pomimo bólu. To serce, które jest gotowe ofiarować ciepło dniom najzimniejszym.
Przyjaciel to ten, kto zna cię takim, jakim jesteś, rozumie, tam gdzie popełniłeś błędy, pomaga dźwignąć się z nich, a bez zmrużenia oka, zawdzięczasz mu swoje szczęście.
