Z wilka nie uczynisz barana.

 Brzucha słowami się nie nakarmi.

 We wsi urzędnik zażywa, pan o niej tylko słychywa.

 Nie to świat, co go przez okno widzimy.

 Rozkosz na początku smakuje, cnota na końcu.

 Kiedy pies śpi, Żyd przysięga, pijany się modli, a białogłowa płacze, rzadko wierzyć trzeba.

 Szkalujcie, szkalujcie, zawsze coś przylgnie.

 Lata idą - rozkoszy nie ma.

 Godziny ranne przynoszą mannę.

 Nadmiar grzeczności nikogo nie obrazi.

 Co wie Grześ, to i cała wieś.