Wiara jak dusza:raz utracona nieprzywrócona.

 Często smak życia odbiera apetyt.

 Ziemia żywi nas do pewnego czasu, a potem przywala.

 Ten się najlepiej cieszy, - kto uciechą nie grzeszy.

 Na prawdę świadka nie trzeba.

 Jakie pszczoły, taki miód.

 Kto się po świecie włóczy, wiele się rozumu nauczy.

 Nie ma takiej rzeczy, której by nauczyć się nie można: niezłomność ducha, wytrwałość i ciężka praca przynoszą swoje owoce.

 Słowo nie wróbel: jak ucieknie, to go już nie schwytasz.

 Na świecie żyć, to nie wianki wić.

 Lato rodzi, nie rola.