Mrówka niewielka, a góry kopie.

 Na cóż się przyda ciche morze temu, który już utonął.

 Nie szata zdobi człowieka, ale co ma w środku i tym jakim jest człowiekiem dla innych, bez względu na jego pozycję społeczną i materialną.

 Prostak narzeka, mądry radzi.

 Nie tak łatwo szczwanego lisa wyprowadzić w pole.

 Nie wsadzaj ręki w osie gniazdo.

 Łaska pańska na pstrym koniu jeździ.

 Gorzkie lekarstwo słodko leczy.

 Nie mamy żadnego pojęcia, jak ciężki jest ten ciężar, którego my nie dźwigamy.

 Niech się lepiej ten wiatr nie unosi, co sławę ludzką roznosi.

 Nie ucz młynarza, jak ma mielić mąkę, bo Ci usypie, że we własnych oczach nie będziesz mógł się zobaczyć.