Od starych kruków młode uczą ...

 Bieda i nadzieja to matka i córka. Jak długo pamięta się o tej drugiej, zapomina się o pierwszej.

 Lira śpiewa w ręku człowieka, lecz milknie gwałtownie schwycona.

 Warszawiak w pracy, a wilk u pługa?jednaka z obu posługa.

 Bydło lęka się przepaści, człowiek – nienawiści.

 Nie wszystko złotem, co się świeci, nie wszystko drewnem, co się pali. Najlepsze jabłko na końcu dojrzewa, a prawda zawsze na końcu wyjdzie na jaw.

 Ptak woli zwykłą gałązkę niż złotą klatkę.

 Szczęście jest jak motyl, jeśli polujesz na nie, nigdy go nie złapiesz, ale jeśli siadasz cicho, może na ciebie wylądować.

 Człowiek cierpliwy, to jak drzewo owocowe; choć kamieniami go obrzucają, on owoce daje.

 Na pochyłą brzozę wszystkie kozy włażą.

 Nie porywaj się z motyką na słońce.