Poświęć, Boże, moje zboże,a cudze ...
Poświęć, Boże, moje zboże,a cudze jako kto może.
Wielu małych ludzi w wielu małych miejscowościach, którzy czynią wiele małych rzeczy, mogą przemienić oblicze świata.
Póki rozum, poty szczęście.
Głupia rozmowa niewarta słowa.
Co komu smakuje, tym się nie otruje.
Kwiaty sztucznie sadzone źle rosną, a dziko rosnąca wierzba najwięcej cienia daje.
Po smutku radość następuje.
Jak wilk komarowi pomoże, to i komar konia zmoże.
Śmiały dziesięć płotów przeskoczy, niż skromny przez jeden przelezie.
Nie zadawaj innym bólu postępowaniem, które by ciebie zabolało.
Bądź oszczędnym, abyś mógł być szczodrym.