Kiedy kruk kruka kłuje, pewnie ...
Kiedy kruk kruka kłuje, pewnie głodne lato czuje.
I przy liliach pokrzywy się rodzą.
Za obietnicę się nie płaci.
Biedzie swej nie poradzi, kto się z sąsiadami wadzi.
Kto się nie umie cieszyć małymi rzeczami, ten nie zasługuje na te wielkie. Małe rzeczy stanowią nasze codzienne życie.
Choroba cnocie nie wadzi.
Dom bez książek to dom bez okien.
Kto ziemię w adwencie pruje, ta mu trzy lata choruje.
Książka jest jak ogród, który się nosi w kieszeni.
Gdzie ścierwo, tam się kruki gromadzą.
Zawsze gotowy lud do obmowy.