Klątwa ludom, co swoje mordują ...
Klątwa ludom, co swoje mordują proroki.
Kościół zdobi ołtarz, a człowieka miłosierdzie.
Czy po rusku, czy po prusku, nie ma życia jak w Pułtusku.
Nie masz niczego pewnego pod tym niebieskim niebem, oprócz tego, że anioł nie jest skazany na chore ciało.
Kop studnię, zanim będziesz miał pragnienie.
Często dziś jak cukier, a jutro jak pieprz.
Nie podejmuj się piesku, legawego pola.
Koń bosy na lód, but dziurawy na błoto, tępa siekiera na drwa - niebezpieczni są.
Wielu wynosiłoby swoje żony pod niebiosa, gdyby tylko byli pewni, że one tam pozostaną.
Marzenia pochodzą z nieba, błędy od nas samych.
Po smutku radość, po radości smutek.