Gdy język nie wie co ...
Gdy język nie wie co gada, skóra za niego odpowiada.
Gdzie głupia rada, gotowa zwada.
To, co dziś stare, kiedyś było nowe.
Na Boże Ciało żytko zakwitało.
Lira śpiewa w ręku człowieka, lecz milknie gwałtownie schwycona.
Mądrzy nie płaczą ani nad żyjącymi, ani nad zmarłymi.
Nie oceniaj dnia po żniwie, ale po nasionach, które zasiałeś. Czasem wyniki tuż pod ręką nie odzwierciedlają pełni twojego wysiłku.
Nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. Przeminie urok złotych jasności, a przyjdzie zieleń młodości. Przez próby i cierpienia dosięgniemy prawdy.
Darował, potem płakał i żałował.
Powiadają: poczciwość to najlepsza polityka; ale ja znalazłem, że prawda i szczerość - to najlepsza polityka.
Imiona głupie na każdym słupie.