Nie wie Lach, co strach.
Nie wie Lach, co strach.
Każdy człowiek ma swoją cenę.
Krew, kiedy zła, upuścić trzeba.
Pokornej głowy miecz nie siecze.
Można usunąć skazę w klejnocie, ale nie można cofnąć powiedzianego słowa.
Czy po rusku, czy po prusku, nie ma życia jak w Pułtusku.
Śpi bezpiecznie, kto ma dobrych sąsiadów.
I w głupim domu żyje mądrość.
Głupia to głowa, którą ręce muszą bawić.
Wszystko zabiera znacznie więcej czasu, niż by się wydawało.
Zachciało się kozie męża, poszła za wilka.