Łódź pół Polski odziewa.

 Sroka słowika zagłusza.

 Nie rób z siebie mostu,
po którym inni spacerują.

 Nie oczyścisz serca łzami.

 Choćby był ksiądz w lesie, to mu każdy niesie.

 Słowo jest jak pszczoła: posiada miód i żądło.

 Nie pamięta krowa zimy, kiedy się lata doczeka.

 Należeć do rodu ludzkiego jest łatwo. Być człowiekiem jest trudno.

 Pańska przyjaźń lepsza z datkiem.

 Polacy poty chwalebni, póki bitni.

 Cudzą szkodą nikt się nie wzbogaci.