By być wielkim, trzeba było kiedyś być małym.

 Póki kto żywy, nie jest szczęśliwy.

 Kto pod kim dołki kopie, ten sam w nie wpada. Czasem nawet tak głęboko, że nie ma już powrotu. Niekiedy konsekwencje naszych działań są tak drastyczne, że nie ma od nich ucieczki.

 Krowa się ocieliła, a cielęcia nie ma.

 Choćbyś miał skrzydeł tyle, co orzeł, choćbyś gonił za marzeniami jak wiatr, pamiętaj, że najważniejsza jest siła wewnętrzna i spokój ducha.

 Gdy na dzwony wielkanocne pada, suchość nam przez całe lato włada.

 Mały błąd może być przyczyną wielkiego smutku.

 Łatwiej jest kochać ludzkość jako całość, niż kochać jednego człowieka.

 Najwięcej mamy czasu na zastanowienie się nad tym, co robić, kiedy już zaczęliśmy to robić, lecz za późno zrozumieliśmy, że jest to niewłaściwe.

 Każdy święty ma swoje wykręty.

 Kiedy żołnierza werbują, złote góry obiecują.