Mądrość staropolska
Nie ma tak wysokiej góry, jakiej by chmara nie mogła przykryć, i nie ma takiego męża, którego by kobieta nie mogła obejść.
Staropolskie przysłowie mówi o mocy kobiet i nieprzewidywalności natury. Tworzy niezwykły obraz i przekaz.
Nienawiść wroga jest zaszczytem.
Zażywa świata, póki służą lata.
Kot kotkę okaleczył, kot kotkę będzie leczył.
Kto cierpliwy, ten szczęśliwy.
W martwych dłoniach niesiemy już tylko to co daliśmy innym
Tańszy cudzy niż swój owies.
Na księży zbiór szyje diabeł wór.
Nie habit, ale doskonałość cnót i ślubów zakonnikiem czyni.
Strach krew ostudza, a radość ją grzeje.
Gdzie diabeł nie może, tam babę pośle. Co ma wisieć, nie utonie. Co nagle, to po diable. Darowanemu koniowi nie zagląda się w zęby.