Nie mierz innych swoją miarką, bo każdy ma na swoje barki tyle, ile może udźwignąć. A gdy ktoś uważa, że pomoże drugiemu, podchodząc do życia z jego miarą, może go tylko zniszczyć.
Jestem zwolennikiem poszukiwania prawdy, bo to jedyna rzecz, która właściwie nie oszukuje ludzi. To jest siła, która cnót obudza, która łagodzi, nasyca, której możemy bezkarnie nie oszczędzać.
Nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło, tylko trzeba wiedzieć, jak dobro z każdej sytuacji wyciągnąć.
Cierpienie jest nam dane, byśmy głębiej zrozumieli życie, by nam to życie stawało się droższe, żebyśmy się nauczyli cierpliwości i pokory, które są drogami prowadzącymi do prawdziwej mądrości i do prawdziwej miłości.
Nie wszystko złoto, co się świeci, nie wszyscy, którzy błądzą, są zagubieni; Stary, który jest mocny, nie zwiędnie, Głęboko zasiane korzenie nie zamarzają.
Irrumabo te et futuam, Aureli pathice et cinaede Furi, qui me ex versiculis meis putastis, quod sunt molliculi, parum pudicum.
Zdziwiłby się pan, widząc, jak dużo oznaczają mężczyźni tej mądrości dla kobiety i jak niewiele dla siebie. Męska mądrość jest jak światło, które oświeca drogę dla drugiego, ale dla noszącego tego żadną drogą nie jest.
Czytasz te bajki, ale pamiętaj, że najważniejsze jest to, co w nich siedzi. Nie patrz tylko na ilustracje i nie rób z nich kalendarzy.
"Nie dla zysku, lecz dla honoru pracować, wszyscy powinniśmy. Porzuć zatem zysk, który opiera się na haniebnej działalności."
Nadzieja jest jak droga w kraju. Kiedyś nie było drogi, ale gdy ludzie zaczęli nią chodzić, ścieżka powstaje.
Cnota kryje się, ale nie ukrywa; błąd ukrywa się, ale nie kryje się. Najłatwiej jest kłamać samoemu sobie, a właśnie przed sobą najtrudniej jest ukryć prawdę.
Cierpienie, które jest jednym ze środków uniżenia, jest również najpotężniejszym instrumentem nauczania. Przez cierpienie robimy się mądrzy.