Jak my ludziom, tak ludzie nam.
I w Paryżu nie zrobią z owsa ryżu.
Polak nie sługa, nie zna, co to pany,nie da się okuć przemocą w kajdany.
Jak styczeń rozchlapany, to lipiec zapłakany.
Złego to człowieka wszędzie pełno, ale dobrego to poszukać trzeba. Wielu mąci, a mało kto buduje. Ciekawy to jest świat pełen sprzeczności.
Postanowienia biedaka są krótkotrwałe.
Ten dopiero jest nieszczęśliwy, kto nie potrafi ukryć swojej troski.
Mysz się pod stogiem siana nie zgniecie.
Czujemy tylko ten ząb, który nas boli.
Ludzie, chociaż nie dożyją nawet stu lat, to jednak stwarzają sobie troski na całe tysiąclecia.
