Jeśli jest w twoim życiu ktoś, kto potrafi zapalić w ...

 Trudno pogodzić się z faktem,
że ktoś, kto był dla Ciebie cały światem, staje się nagle całkowicie obojętny.

 W końcu się poddajesz. Nie walczysz, nie krzyczysz, nie płaczesz. Patrzysz obojętnym wzrokiem na to, co Cię otacza i już nie potrafisz zrozumieć o co było to zamieszanie. Nie interesuje Cię już czy ktoś odejdzie albo czy może zranić. Zgadzasz się na wszystko. Umarłaś, sama przyznaj.

 Mam taki charakter, który czasem łatwo skrzywdzić i choć nie widać ran, na pewno pozostaną blizny.

 Wybacz, ale musiałem odejść. Musiałem odejść, by przekonać się, że byłaś najmądrzejsza, najpiękniejsza, najpotrzebniejsza. Przecież gdybym nie odszedł, nigdy bym tego nie wiedział.

 Czyż może być gorsza profanacja niż przepuszczenie chleba i wina przez swoje trzewia, by następnie wydalić je jako ekskrementy?

 Dokonywanie wielkich zmian
zawsze wydaje się straszne.

Ale wiesz co jest straszniejsze?

Żal, że się czegoś nie zrobiło.

 Życie, jeżeli dobrze je wykorzystasz, jest długie. Ale jeśli je marnujesz chwytając się tego co najgorsze, wydaje się ci krótkie i okazuje się ono takie, nie dlatego, że jest krótkie, ale ponieważ nie korzystasz z niego jak powinieneś.

 Nie można żerować na cudzej tragedii dla własnej rozrywki.

 Ludzie na ogół zapominają podziękować, kiedy zrobisz dla nich coś dobrego. Ale... nigdy nie zapomną wypomnieć ci, jeśli zrobisz im coś złego.

 Ludzie zmieniają się bardzo wolno albo wcale.