Żeby móc kochać świat, trzeba od niego uciec...

 Cieszę się, że ludzie nie mogą przeczytać moich myśli. Nie możemy zrozumieć pełni świata, ale możemy go doświadczyć. I to jest to, co nam daje poczucie pełni i satysfakcji.

 W jednym ziarenku piasku jest świat. W jednej dzikiej kwiatowej roślinie jest niebo. Świat w naszej dłoni, a niebo w naszym oku, nieskończoność w dłoni naszej ręki.

 Dziwnie jest zorganizowany ten świat. Za mało w nim radości, za dużo ironii.

 Nie można zrozumieć świata bez znajomości geografii, podobnie jak nie można zrozumieć domu bez znajomości planu budynku.

 Świat to książka, a ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę.

 Herbata to napój,
który potrafi sobie poradzić
z całym złem tego świata.

 Świat nie jest miejscem do oczekiwania na burzę, ale nauki jak tańczyć w deszczu. To nie jest teatr marzeń, ale scena doświadczenia. Każdego dnia jest szansą, do spojrzenia na to, co wszechświat ma do zaoferowania.

 Jeśli ktoś spróbuje spalić świat, człowiek z zapałką zginie pierwszy.

 Żyjemy jednak w świecie rozczarowań, gryp i reumatyzmów.

 Świat jest jak wielka księga, z której ci, którzy nigdy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę.