Żeby móc kochać świat, trzeba od niego uciec...

 Wszyscy są marzycielami, ale tylko kilka osób, niezależnie od pozycji społecznej lub profesji, ma odwagę wyrazić te marzenia i nie pozwala na ich zniszczenie przez rzeczywistość. Istnieje coś pięknego i oświecającego w świecie marzeń ludzkiego rozumu.

 Co dzieje się z tobą w tym świecie, gdy już przestałeś być użyteczny ?

 Świat to książka, a ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną jej stronę. Podróże rozbudzają ciekawość, kształtują charakter, a przede wszystkim uczą pokory wobec różnorodności tego, co nazywamy rzeczywistością.

 Obserwacja, to najważniejszy klucz do zrozumienia świata. Obserwując uważnie, zyskujemy głębsze zrozumienie natury rzeczy i otaczającej nas rzeczywistości.

 Świat to książka i ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę.

 Świat przestał być sceną, na której człowiek odgrywa swoją rolę. Stał się systemem, w którym próbuje odnaleźć swoje miejsce.

 Nieustannie próbujemy zrozumieć świat, którego nie jesteśmy w stanie pojąć w swojej całości. Nic nie jest niezmienne, wszystko podlega ciągłym zmianom, a to, co wydawało nam się pewne i niewzruszone, nagle okazuje się być tylko złudzeniem.

 Świat, który nie jest naszym domem, a wygnaniem. Świat, który nie jest ziemią obiecaną, lecz pustynią. Świat, który jest królewstwem śmierci, a nie królewstwem życia.

 Świat nie mówi. My go interpretujemy, co znaczy, że go wyrażamy, a następnie zapominamy, że my go tak wyraziliśmy.

 Cyberprzestrzeń. Słowo zapożyczone ze starego ruchu cyberpunków. To tutaj jesteśmy. Ty i ja. Możemy być gdziekolwiek w środku Informacji, ponieważ Informacja nie ma fizycznych granic. Ale za Informacją... jesteś Ty: Umysł.