Czy potrafisz sobie wyobrazić, że nasz świat jest tylko jednym z setek tysięcy, może milionów światów, które funkcjonują jednocześnie, a my tego nie dostrzegamy?
Właściwie to nigdy nie można być pewnym, co się stało, a co nie stało. Najprostsze, najmniej istotne zdarzenia mogą wywoływać u nas wstrząsające emocje, gdy widzimy, jak radykalnie odmieniły nasze życie. Z drugiej strony, najważniejsze zdarzenia mogą nie mieć na nas wcale wpływu, bo są zbyt wielkie, zbyt przerażające, aby mogły nas dotknąć. Tak właśnie bywa ze światem. Jego niezmierne zło nie jest w stanie nas zaszokować. Nie samo w sobie. Możemy to odnotować, ale nie możemy poczuć.
Świat tworzy się w obłędzie,
gdyż poza nim wszystko jest wyobrażeniem.
Nie możemy być zupełnie pewni, czy świat, który widzimy, jest rzeczywisty. Jeśli więc chcemy zrozumieć, co naprawdę jest istotą świata, musimy zadać sobie pytanie, jakie jest źródło naszej wiedzy o świecie.
Na tym świecie nie ma sprawiedliwości, kochanie.
Świat zawsze był i jest tajemnicą. Nic go nie wyjaśnia, a wszystko wyjaśnia. Jest czarodziejskim ogrodem pełnym cudów. Nie jesteś w nim gościem, ty nim jesteś.
Świat jest zły i jeszcze mu się to ułatwia.
Na świecie mogłoby być więcej facetów takich jak ty.
Tylko z perspektywy innego świata można zrozumieć nasz. Zwyciężyć dzisiaj oznacza nic, jeżeli jutro przegra się ze sobą. Trzeba zawsze iść naprzód, ale pamiętać, że nie istnieje cel ostateczny do osiągnięcia przecież.
Ile razy nie patrzyłem na świat, zawsze wydawał mi się inny. Raz był piękny, innym razem brzydki. Ale zawsze był taki sam... to ja patrzyłem na niego inaczej.
