Świat cały jest jedną wielką ironią. Słońce nadchodzi kiedy jej nie oczekujemy, potem spada kometa kiedy jesteśmy pełni szczęścia.
Świat jest jak książka, a kto nie podróżuje, ten zna tylko jedną stronę. Nie ma człowieka na świecie, który by widział wszystko. Każdy z nas ma tylko ograniczony obraz świata.
Po trochu tylko umiejąc, można zrozumieć trochę wszystkiego i wiele całego. Dla tego, kto dobrze rozumie, nie ma nic ukrytego, czego by nie znał.
To, co znajduje się za nami i to, co jest przed nami, jest niewielkie w porównaniu z tym, co znajduje się w nas. Gdy odkrywamy to, co jest w nas, po raz pierwszy naprawdę zaczynamy rozumieć świat.
Świat nie składa się z atomów, składa się z opowieści. Opowiadanie historii to jedyna rzecz, którą ludzie robią od czasu, gdy zaczęli mówić do czasu, kiedy umierają.
Wiem, że nic nie wiem. To, co wiem, to jedynie kropla. To, czego nie wiem, to wielki ocean.
Słowa to tępe instrumenty, lepiej przystosowane do zabijania niż do pojmowania świata.
Każdego człowieka napotkanego na mojej drodze traktuję jak list przekazany przez Boga. To jest sens życia we wszechświecie.
Trzeba najpierw przemyśleć świat, zanim zechce się go zmieniać.
Świat jest księgą, a ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę.
