Oderint, dum metuantNiech nienawidzą, byleby ...

 Często ludzie myślą, że szczęście to cel. Ale szczęście to efekt uboczny odważnego podejmowania decyzji i życia w zgodzie ze swoją prawdziwą naturą.

 Szczęście to nie cel, ale forma podróży. Nie wystarczy go tylko dążyć, trzeba je smakować, każdego dnia, nawet w drobnych rzeczach. Szczęśliwy jest ten, kto potrafi zauważyć piękno tam, gdzie inni go nie dostrzegają.

 W koalicji dzieje się tak jak w przepełnionym autokarze: samo wsiadanie jest już dość uciążliwe, ale wysiadanie jest prawie niemożliwe.

 Wielkie to rzemiosło ludzie rządzić: a jakoż je umieć ma ten, który się go nie uczył?

 Nie szukaj szczęścia, bo to jest jak cień: ucieka, gdy za nim gonić zaczynasz, ale podąża za tobą, gdy idziesz swoją drogą.

 Jest tylko jedna droga do szczęścia – przestać się martwić rzeczami, na które nie masz wpływu.

 Jak długo [...] miłośnicy mądrości nie będą mieli w państwach władzy królewskiej [...], tak długo nie ma sposobu, żeby zło ustało.

 Szczęście to nie cel, ale sposób podróżowania. Kto szuka szczęścia poza sobą, ten jak wielbłąd, szuka wody w pustyni.

 Jakiż rząd uszczęśliwić rodaków jest w stanie?Odpowiem ci, że żaden chociaż mogę błądzić

 Szczęście to nie coś, co już osiągnięto. To jest sposób na życie. To jest zastosowanie siły woli do ciągłego dążenia do celu, to jest przyjęcie z lękiem, ale i z entuzjazmem każdej nowej, nieznanej sytuacji. Szczęście to ostatecznie to, jak odnosimy się do samych siebie.