Jaki człowiek jest najmniej pożyteczny? Taki, który nie umie ani rządzić, ani być posłusznym.
Społeczeństwo składa się z dwu wielkich klas: jedni mają więcej posiłków niż apetytu, drudzy więcej apetytu niż posiłków.
Nie dąż do szczęścia – jeśli go szukasz, jakby gdzieś się ukrywał, nigdy go nie znajdziesz. Szczęście to nie meta, to sposobność przeżywania każdego dnia.
Jeśli masz w życiu choć jeden adres pod który zawsze możesz pójść i być pewien, że zostaniesz przyjęty. Jeśli znasz choć jeden numer telefonu pod którym zawsze się ktoś odezwie, bez względu na porę, bez względu na wszystko – to znaczy, że jesteś naprawdę szczęśliwym człowiekiem.
Zadowolenie zapobiega nawet przeziębieniu.
Gdy człowiek jest szczęśliwy,
żyje w harmonii z samym sobą
i swoim otoczeniem.
Im człowiek bardziej staje się podobnym do Boga, tym jest szczęśliwszym.
A podobniejszym do Niego jest ten,
który ukochał jedną mrówkę, niż ten, który znienawidził cały świat.
Dochodzę do wniosku, że na starość człowiek przestaje się przejmować wieloma rzeczami, które wcześniej zatruwały mu życie. Ma za to więcej wolnego czasu i czerpie z tego przyjemność.
W polityce nic nie dzieje się bez przyczyny, ale często - bez skutku.
Jeśli człowiek pragnie być szczęśliwy, powinien nie tylko dążyć do szczęścia własnego, ale również do szczęścia społeczności, do której należy i do szczęścia bliźnich, którzy ją tworzą.
