Szczęście to kwestia wyboru.

 Drobne radości życia są najbardziej czytelnymi zapowiedziami dobrej nowiny.

 Każdy z nas tego przecież chce,
zatrzymać się byle być szczęśliwym,
mija czas, przemija dzień,
ja tego chcę - żyć nie na niby

 Szczęście wystawia ludziom swoje rachunki.

 Ludzie budują za dużo murów, a za mało mostów.

 Podobno los zsyła nam tylko takie problemy, z którymi możemy sobie poradzić. Więc możliwości są dwie: albo sobie poradzisz, albo to nie jest Twój problem.

 Szczęście jest niczym piękno dnia. Nie jestem w stanie tego określić, ale wiem, że to jest. To jest jak ze słońcem. Czasem, kiedy świeci, nawet nie zwracam na to uwagi. Ale kiedy go nie ma, zauważam jego brak i zaczynam tęsknić.

 I jeśli w tygodniu przed świętami staniesz przed witryną i pomyślisz jakieś życzenie, dostaniesz to, czego pragniesz.

 Był taki czas, gdy ciągle się spieszyłam.
Na przykład jechałam tramwajem i chciałam,
żeby on jechał jeszcze szybciej. Miałam ten
pośpiech w sobie. I nagle pomyślałam:
„Zaraz, dokąd ja się tak śpieszę? Przecież
na końcu czeka na mnie trumna” (śmiech).
Pozbądź się tego wewnętrznego biegu.
Oglądaj świat, obserwuj, co się dookoła
ciebie dzieje, bo życie mamy jedno, a
przecież we wszystkim można znaleźć
tyle piękna. Właściwie samo to, że się
żyje, jest już czymś cudownym.

 Szczęście to nie ilość pieniędzy, które masz, tylko ludzie w twoim życiu, którzy pomagają ci tworzyć piękne wspomnienia.

 Szczęście to nie jest stan, do którego można dojść. Szczęście to sposób podróżowania. Szczęście to bycie tam, gdzie jesteś i zanurzenie się w tym całym. Szczęście to dostrzeżenie, że nic ci nie brakuje, iż jesteś doskonały właśnie taki, jaki jesteś.