Przyjaciele, z którymi zabijamy czas, to właśnie prawdziwi przyjaciele.

 Szczęście to nie coś, co można osiągnąć. To jest ta droga. Zbyt dużo ludzi dopuszcza, że szczęście wyznaczają inni, nie pojmując, że to jest coś, co sami powinni tworzyć w miarę jak idą.

 Nie ten przyjaciel, który współczuje, a ten kto pomaga.

 Jednym z największych błędów naszego życia współczesnego było to, że przebudowując życie społeczne i gospodarcze, zaczęto od rujnowania ładu moralnego i religijnego. Błąd ten kosztował nas bardzo wiele.

 Szczęście to nie cel, lecz sposobów podróży. Nie posiadamy go i nie pragniemy go posiadać. Ono jest efektem naszej podróży, nie jej celem. Celem jest partnerstwo i współpraca z drugą osobą, czerpanie satysfakcji i radości z życia, rozważanie i rozumienie świata, co prowadzi do poczucia harmonii i kreatywności. Szczęście nie jest zatem czymś, co można zdobyć, lecz stanem bycia.

 jak spotykać się z ludzmi jak zaraz afera

 Kto posiada najwyższe w kraju szlachectwo, nie dba o tytuły.

 Kiedy dwoje ludzi się szuka - przemknęło mu w pewnej chwili przez głowę - na nic się nie zda, jeśli jeden i drugi będą z uporem zataczać wokół siebie kręgi. Bo wtedy taka zabawa może trwać w nieskończoność. Jeden z nich musi się w końcu zatrzymać i zaczekać cierpliwie na drugiego.

 Szczęście przychodzi wtedy, gdy przestajesz narzekać na problemy, które masz i zaczynasz doceniać to jak wiele innych masz już za sobą.

 W zepsutym kraju ustanawia się wiele praw.

 Najszczęśliwsi ludzie niekoniecznie mają to, co najlepsze. Oni po prostu wydobywają z życia to, co najlepsze.