Aby stać się lepszym, nie musisz czekać na lepszy świat.

 Zadowolenie to prawie szczęście.

 Szczęście to nie jest rzeczownik ani czasownik. To spójnik. Tkanka łączna.

 Tylko ten zasługuje na sprawowanie władzy,kto co dzień dowodzi słuszności, że ją posiada.

 To, czego dzieci potrzebują w obfitości dostarczają dziadkowie. Dają bezwarunkową miłość, dobroć, cierpliwość, poczucie humoru, komfort, lekcje życia. Oraz, co najważniejsze, ciasteczka.

 Dobra rada, nigdy nie jest za późna.

 Niech ten rządzi, co ma mądzi.

 Nasze szczęście zależy od nas samych.

 Nauczyłem się, że na świecie nie ma tak dużo miłości, byśmy mogli sobie pozwolić na jej marnowanie. Choćby kropli. Jeśli
w ogóle ją znajdziemy, niezależnie od tego, gdzie ją znajdziemy, powinniśmy ją zgromadzić i cieszyć się nią, ile możemy, jak długo możemy, aż do ostatniego pocałunku.

 -Kubusiu jak się piszę MIŁOŚĆ?
-Prosiaczku MIŁOŚĆ się nie piszę, MIŁOŚĆ się czuję!

 Lecz zaklinam - niech żywi nie tracą nadzieiI przed narodem niosą oświaty kaganiec;A kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei,Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec!