Sztuka życia – to cieszyć się małym szczęściem.

 Polityka, która nie zachowuje w sobie ani teologii, ani metafizyki, ani moralności, staje się ostatecznie interesem handlowym.

 Usuń oczekiwanie, a wszędzie będziesz w domu. Bo gdziekolwiek mężczyzna idzie, idzie z całym swoim umysłem, ten człowiek jest szczęśliwy.

 Wielka polityka to tylko zdrowy rozsądekzastosowany do wielkich rzeczy.

 Nie można być prawdziwie szczęśliwym, jeśli jednocześnie nie jest się pewnym, że sprawia się radość innym ludziom. Szczęście nie jest czymś, co można zdobyć i zatrzymać dla siebie samo. Jest gorącym, ciepłym płomieniem, który gaśnie, jeśli nie jest podtrzymywany przez ciągłe dowody, że umiejąc coś dać, dajemy to, co jest najlepsze w nas samych.

 Im jestem starszy, tym bardziej jestem przekonany, że liczą się proste rzeczy. Nie kasa, tylko miłość. Że każdy ranek to nowy początek. Że można porozmawiać bez ściem, tarcz i szóstych znaczeń i mówić dokładnie to, co myślimy. Że stary Merc, może dać tyle samo radochy co Ferrari. Że można siedzieć pod drzewem, pić tanie wino, jeść kurczaka palcami i być bardziej szczęśliwym i pełnym, niż wpieprzając śledzia zawiniętego w pączek, w ekskluzywnej skandynawskiej restauracji, gdzie na stolik czeka się trzy miesiące...

 Skarbem nie jest przyjaciel, lecz przyjaciel skarbem.

 Dla pożądających władzy nie istnieje droga pośrednia między szczytem a przepaścią.

 Szczęście siedzi w twoim sercu, prosząc o właściwy klucz"

 Chcę z Tobą rozmawiać bez przerwy. Opowiedzieć Ci o sobie wszystko i poznać Ciebie z najmniejszymi szczegółami. Chcę móc Cię przytulić i poczuć w sobie siłę. Uwierzyć, że mogę wszystko bo będziesz mnie wspierał. Chcę robić z Tobą najprostsze i najwspanialsze rzeczy. Chcę przeżyć z Tobą wszystkie moje pierwsze razy. Bo jesteś tego warty. Wierzę, że jako jedyny mnie nie zawiedziesz. Bo jesteś wyjątkowy. Bo cenisz zupełnie inne wartości niż inni. Chcę żebyś nauczył mnie żyć. Pokazał inny świat. Spełniał ze mną swoje marzenia. Chcę być Twoją siłą i nadzieją. Wierzę w Ciebie. W nas.

 Lecz zaklinam - niech żywi nie tracą nadzieiI przed narodem niosą oświaty kaganiec;A kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei,Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec!