Szczęście według Sofoklesa

 Najlepszy rodzaj ludzi to ci, którzy wkraczają w Twoje życie i sprawiają, że dostrzegasz słońce tam, gdzie wcześniej dostrzegałeś chmury... Ludzie, którzy wierzą w Ciebie tak bardzo, że... sam zaczynasz w siebie wierzyć... Ludzie, którzy kochają Cię za to, że jesteś po prostu sobą w 100 procentach.. Tacy trafiają się tylko raz w życiu.

 Śmiech to zdolność człowieka
do obrony przed światem, przed sobą. Pozbawić go tej zdolności to uczynić go bezbronnym.

 Czasami najpiękniejsze chwile w życiu pojawiają się spontanicznie, w momencie, kiedy wcale ich nie planowaliśmy.

 Chcąc pouczać innych, musisz przemawiać głosem miłości.

 Właściwe szczęście stanowi nie niewielka liczba przyjemności, lecz brak nieprzyjemności. Szczęście to nie zabawa i uśmiech, lecz stan duszy.

 Szczęście to nie cel, ale sposób podróżowania. Kto szuka szczęścia poza sobą, ten jak wielbłąd, szuka wody w pustyni.

 Najpewniejszym sposobem, aby być szczęśliwym, jest uczynienie szczęśliwym kogoś innego. Kiedy czynimy dobro, czujemy się dobrze. Jest to prawdziwy sekret szczęścia.

 Szczęście to nie cel, to sposób podróżowania. Szczęście nie olewa drogi, nie olewa procesu. Cieszy się teraźniejszością. Całuje ziemię pod stopami. Szczęście to umiejętność doceniania. To umiejętność tworzenia z siebie miejsca, w którym można być szczęśliwym.

 W Polszcze złota wolność pewnych reguł strzeże:chłopa na pal, panu nic, szlachcica na wieżę.

 Non est potestas nisi a Deowszelka władza pochodzi od Boga.