
Jakże szczęśliwa jest istota ludzka pozbawiona wspomnień, bo to one ...
Jakże szczęśliwa jest istota ludzka pozbawiona wspomnień, bo to one często przeistaczają ofiarę uciemiężenia w ciemiężyciela.
Społeczeństwo, które nie jest w stanie stworzyć utopii i poświęcić się jej służbie, jest zarażone sklerozą i ruiną.
Nic nie jest niezmienne prócz przyrodzonych i niezbywalnych praw człowieka.
Zamiast ciągle na coś czekać -
zacznij żyć, właśnie dziś. Jest o
wiele później niż Ci się wydaje.
A niechaj narodowie wżdy postronni znająIż Polacy nie gęsi, iż swój język mają!
Szczęście to coś, co nie zależy od tego, co mamy, tylko od tego, jak to marnujemy. Nie można go kupić, ale można go zepsuć. Szczęście to coś, co nazywamy spełnieniem, a jego brak - frustracją.
Nasze społeczeństwo cierpi na ciężki zawał serca. Nadaje się tylko oddział intensywnej terapii, gdzie musi otrzymać surowicę miłości.
Miłość nie jest pragnieniem ani wiedzą, ani uwielbieniem. Jest wyzwaniem, ogniem niewidzialnym.
Szczęście to nie coś co jest już wykonane. Pochodzi ono z Twoich własnych działań.
Możesz cieszyć się z małych rzeczy, bez żadnego zbędnego bagażu, kiedy nosisz szczęście w sobie.
W tym krótkim wcieleniu, które zwane jest życiem, jedynym, co naprawdę warto zrozumieć, jest to, że nie ma większego szczęścia od dawania i że najszlachetniejsze wybory zawsze przynoszą największe błogosławieństwa.