
Zawsze mnie to dziwiło: dwoje ludzi, którzy wiedzieli o sobie ...
Zawsze mnie to dziwiło: dwoje ludzi, którzy wiedzieli o sobie niemalże wszystko, nagle przestają się znać.
Politycy wydostają się na szczyty dlatego,że większość z nich nie ma zdolności,dla których chciano by ich zatrzymać trochę niżej.
Nie zależy nam na posiadaniu szczęścia, lecz na samym szczęściu; nie żeby nam go nie brakło, ale żebyśmy mieli go w sobie.
O tak zwanym charakterze epoki rozstrzyga nie to,co się w niej dzieje, ale to,co jest przyswajane przez świadomość żyjącychw niej ludzi.
Szczęście nie polega na tym, aby robić zawsze, co się chce, ale na tym, aby zawsze chcieć to, co się robi. Powiedziano mi, że każdego człowieka, który umie być szcześliwym, nie zastąpi żadne bogactwo. Tak też myślę.
Ten, kto boi się, że będzie cierpiał, już cierpi od przeżywania i wyobrażania sobie tego co nigdy może się nawet nie wydarzyć.
To ziemia jest miejscem piekielnym. Szczęśliwi ci, którzy umierają na morzu.
Szczęście to nie coś, co można osiągnąć. To jest ta droga. Zbyt dużo ludzi dopuszcza, że szczęście wyznaczają inni, nie pojmując, że to jest coś, co sami powinni tworzyć w miarę jak idą.
Propaganda polityczna to sztuka czynienia innych nielubianymi.
Człowiek szczęśliwy jest zbyt zadowolony z teraźniejszości, by oddawać się zanadto rozmyślaniom o przyszłości.
Oddając cześć wrogowi, jeżeli jest wart tej czci, wytrącasz mu miecz z ręki.