Nie patrz nigdy na to co ludzie powiedzą, im zawsze ...

 Szczęście. Cóż to jest szczęście? Jeśli radość, to tylko taka, która ma głębokie korzenie, co ją ochroni przed przemijalnymi niepogodami niewaznych trosk.

 Jest coś ujmującego, a zarazem niepowtarzalnego w promyku zachodzącego słońca. Dociera do kieliszka czerwonego wina, zahacza o lśniące szkło, następnie muska zewnętrzną warstwę trunku, na której tworzy złocistą poświatę. Powoli zanurza się w głębinie rozkosznych smaków, by w końcu, niczym zmysłowa baletnica, wykonać subtelny piruet na dnie kieliszka.

 Kto ma siłę, ma i prawo.

 Ludzie, którzy mają coś do powiedzenia, nigdy nie będą mówcami.

 Szczęście to nie jest stan do którego można dojść, jak do stacji końcowej. To jest sposób podróżowania. Szczęście nie polega na posiadaniu, czy też korzystaniu, ale na dawaniu. Szczęście to sposób myślenia, kierunek, a nie miejsce.

 Dobry mówca nie potrzebuje trybuny.

 Co spróbowałabyś zrobić, gdybyś wiedziała, że na pewno Ci się to uda?

 Nie można mieć pełnego szczęścia, jeżeli nie potrafisz dzielić się nim z innymi. Gdy rodzimy się, jesteśmy szczęśliwi sami dla siebie. Kiedy dorastamy, doświadczamy szczęścia, widząc radość innych. Przez to odkrywamy, że prawdziwe szczęście polega na tworzeniu radości dla innych.

 Szczęście wystawia ludziom swoje rachunki.

 Gdy tysiąc ludzi mówi to samo, to jest to albo vox Dei, albo wielkie głupstwo.