Pisząc tę książkę, nie sądziłam, że stanie się ona taka wązna dla tysięcy ludzi. Dzięki ich reakcjom zrozumiałam, ze idea ,,przesuwania horyzontu" jest ponadczasowa i uniwersalna. Przecież codziennie zdobywamy Swój Własny Everest, nawet jeśli nie zdajemy sobie z tego sprawy. Dziś wiem też, że trudniej osiągnąć szczyt niż z niego zejść, a z wierzchołka widać kolejne Góry do zdobycia...
Jeśli się cofasz,to tylko po to by wziąć rozbieg.
Szczęście - niczym motyw - prawdziwe piękno tkwi nie w celu, ale w drodze. Czy jest coś bardziej ekscytującego niż podróż ku szczęściu?
Przyszliśmy, ujrzeliśmy, a Bóg zwyciężył.
Rewolucja i sztuka XX wieku są zależne od tego samego nihilizmu.
Budząc się rano, pomyśl jaki to wspaniały skarb żyć, oddychać i móc się radować.
Szczęście to nie coś, co można znaleźć, ale stan umysłu. Musisz go sobie stworzyć sam. Sam musisz walczyć o swoje szczęście. Nikt inny za ciebie tego nie zrobi.
Każda epoka ma swoich Judaszów.
Łatwiej zmienić ustrój, trudniej - odmienić człowieka.
Nie bez powodu serce ma dwie komory..Gdy jedna zostanie zraniona, druga pomaga jej się podnieść, zrozumieć i wybaczyć
