Z tego szczęścia chce się skakać.
Najlepiej z mostu...
...pod pociąg.
Być człowiekiem oznacza mieć wątpliwości i mimo to iść dalej swoją drogą.
Miłość to jedność , a jedność to nie tylko jedna osoba.
Śmiech zabrzmiał nieszczerze jak zgrzyt metalu po szkle.
Szczęście to nie jest stan, do którego można dojść. Jest to sposób podróżowania. Szczęście jest drogą, nie miejscem.
Szczęście to nie cel podróży, ale sposób podróżowania. To nie coś stałego, konkretnego, ostatecznego, ale zmienna wartość, zależna od wielu czynników, zewnętrznych i wewnętrznych. Nie siedzi w rzeczach materialnych, choć często szukamy go tam. Prawdziwe szczęście jest w nas samych, w naszej duszy, sercu, umyśle. Prawdziwe szczęście to być z kimś, kogo się kocha, robić coś, co się uwielbia, i być kimś, kim się naprawdę chce być.
Szczęście jest obietnicą dla tych, którzy duchem swym idą po drodze, którą podaje nam cierpliwość, uszanowanie czyjegoś cudzego myślenia, miłość, która nie zna granic.
Dobra rada, nigdy nie jest za późna.
Nie zależy nam na posiadaniu szczęścia, lecz na samym szczęściu; nie żeby nam go nie brakło, ale żebyśmy mieli go w sobie.
Szczęście - to tylko chwila, kiedy zapomina się o cierpieniu. Czasami te chwile są tak piękne, że zapominamy o całej częsteczce mniejszej bólu.
