Najlepszym barometrem ekonomicznym są żebracy: gdy zarabiają trzy razy tyle co profesorowie, to znaczy, że gospodarka jest dobra.
Szczęście w życiu zależy od jakości naszych myśli.
Szczęście jest czymś, co pochodzi do ciebie, gdy idziesz na przekór zwyczajnemu dążeniu do szczęścia, kiedy zamiast tego postanawiasz żyć, kochać, być pomocnym, być skromnym, być dobrze.
Prawdziwą miłość poznasz nie po pięknych słowach, ale po trudnych chwilach, które razem przetrwaliście, a w których miłość pozorna już dawno przestałaby istnieć.
Szczęście to nie coś, co można znaleźć, ale stan umysłu. Musisz go sobie stworzyć sam. Sam musisz walczyć o swoje szczęście. Nikt inny za ciebie tego nie zrobi.
Uderzyła ją prosta prawda: że czasem rzeczy najzwyklejsze, kiedy je się dzieli z właściwymi ludźmi, bywają niezwykłe.
Szczęście to nie coś, co można osiągnąć. To jest ta droga. Zbyt dużo ludzi dopuszcza, że szczęście wyznaczają inni, nie pojmując, że to jest coś, co sami powinni tworzyć w miarę jak idą.
Czasami trzeba przebyć długą drogę do szczęścia.
Historia to uzgodniony zestaw kłamstw.
Przyjaźń to nie transakcja na miesiąc, dwa albo póki jest pięknie. Przyjaźń to miliony prześmianych godzin, a tysiące przepłakanych. Kilkanaście kłótni, kilkadziesiąt czułych gestów i jedno uczucie: szczęście.
