Szczęście to nie coś, co można osiągnąć. To jest ta droga. Zbyt dużo ludzi dopuszcza, że szczęście wyznaczają inni, nie pojmując, że to jest coś, co sami powinni tworzyć w miarę jak idą.
Szczęście to nie jest coś co jest gotowe. Pochodzi ono z twoich własnych działań. Jeśli myślisz, że szczęście polega na czekaniu, nigdy go nie doświadczysz.
Szczęście to nie cel do którego zmierzamy, ale sposób w jaki podróżujemy. Zawsze jest w drodze. Co więcej, kwintesencją szczęścia jest ruch.
Szczęście to nie cel, lecz sposobów podróży. Nie posiadamy go i nie pragniemy go posiadać. Ono jest efektem naszej podróży, nie jej celem. Celem jest partnerstwo i współpraca z drugą osobą, czerpanie satysfakcji i radości z życia, rozważanie i rozumienie świata, co prowadzi do poczucia harmonii i kreatywności. Szczęście nie jest zatem czymś, co można zdobyć, lecz stanem bycia.
Szczęście to nie jest stan, do którego można dojść. Jest to sposób podróżowania. Szczęście jest drogą, nie miejscem.
Nawet jeśli nie możesz pomóc, przynajmniej nie szkodź. To jest proste. Jeśli możesz pomóc, to pomoc powinna zaczynać się od postawy: nie szkodzić.
Dwa najważniejsze dni w życiu to dzień, w którym się urodziłeś i dzień, w którym zrozumiałeś dlaczego.
Szczęście to nie cel, ale sposobność. Nie jest miejscem do którego docieramy,a drogą, po której postępujemy. Szczęście nie polega na tym, gdzie jesteśmy, ale jak zmieniamy perspektywę na rzeczywistość.
Kiedy się uśmiechasz, cały wszechświat odwzajemnia Ci ten uśmiech. A kiedy jesteś szczenśliwy, dajesz innym powód do szczęścia.
W najgłębszych namysłach dusza moja spotykała jedynie cienie szczęścia, nie zaś samo szczęście. Szczęście jest miejscem, gdzie zaczyna się niebo, nie jest jednak miejscem, gdzie kończy się ziemia.
Szczęście to nie coś gotowego. Pochodzi ono z twoich własnych działań. W szukaniu szczęścia najważniejsza jest droga, a nie sam cel.
Nie jesteśmy maszynami, żyjemy emocjami. Nie wolno zapominać o tym, że śmiech i radość to rzeczy niezbędne dla życia.